Πρόκειται για μία ικανότητα που αποκτάται φυσιολογικά, όπως σε όλα τα θηλαστικά, αλλά και που ωστόσο είναι περίπλοκη.Μην βιάζεστε.Σπάνια ένα παιδί τα καταφέρνει πριν από τα 2 χρόνια, γιατί δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.Δεν πρόκειται για εκπαίδευση αλλά για ρύθμιση.

Τι να αποφύγετε

1. Να ξεκινήσετε τα μαθήματα του γιο-γιο την ίδια στιγμή που συμβαίνει ένα σημαντικό οικογενειακό γεγονός ( μετακόμιση, γέννηση άλλου παιδιού)

2. Να ντύνετε το παιδί με ρούχα που είναι δύσκολο να βγάλει (τιράντες, κουμπιά). Μην το καθυστερείτε! Όταν το θέλει το θέλει αμέσως!

3. Ν'αφήνετε το παιδί στο γιο-γιο παραπάνω απο 5 λεπτά και να το απασχολείτε με παιχνίδια και βιβλία.Η τουαλέτα δεν είναι αίθουσα παιχνιδιού.

4.Προσοχή στα "μικροατυχήματα".Είναι πολύ ευαίσθητο και μπορεί να αποθαρρυνθεί.Επίσης μην το παρακάνετε με την επιβράβευση, δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσιολογικό από το να γίνεται κάποιος μεγάλος.

Do's

1. Άν το παιδί είναι στον παιδικό σταθμό ή με τη νταντά, ξεκινήστε παράλληλα με τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποιήστε τις ίδιες λέξεις.

2. Αγοράστε το γιο-γιο μαζί με το παιδί, αφήνοντάς το να διαλέξει ποιό θέλει.Επίσης αγοράστε μαζί και τα εσώρουχα.

3. Προτείνετε το γιο-γιο σε τακτικές ώρες, χωρίς να το υποχρεώνετε να καθίσει.Κάθισε και δεν έκανε τίποτα για παραπάνω από 5 λεπτά; Κάντε κάτι άλλο.Άν δεν γίνεται τίποτα για 2 εβδομάδες, κρύψτε το και ξαναβγάλτε το σε 1 μήνα.

4. Τα "ατυχήματα" είναι αναπόφευκτα.Αλλάξτε γρήγορα το παιδί και καθυσηχάστε το, με κάποιον τρόπο, ότι του έχετε εμπιστοσύνη.Άν τα "ατυχήματα" είναι πάρα πολλά, μήπως δεν είναι ακόμα έτοιμο...

πηγή Anne Bacus