Πριν από καιρό ξανακοιτούσα μια είδηση για ένα προϊόν που απευθυνόταν σε γονείς και παιδιά : πάνε λίγα χρόνια που στην Αμερική η εταιρεία Disney είχε κυκλοφορήσει ειδικό dvd το οποίο αφορούσε στην ανάπτυξη της παιδικής ευφυΐας. Τίτλος του: «Baby Einstein»! Σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης, μετά τους 6 πρώτους μήνες ζωής του παιδιού οι διψασμένοι για υψηλό δείκτη νοημοσύνης γονείς έπρεπε να καρφώνουν το παιδάκι τους για ώρες μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης για να βλέπει το dvd, που σταδιακά θα το μετέτρεπε σε Άλμπερτ Αϊνστάιν. Και ναι, πολλοί γονείς έσπευσαν να αγοράσουν το μαγικό φίλτρο της εξυπνάδας, ξεφορτώθηκαν τα παιδιά τους ώρες πολλές και περίμεναν τα αναμενόμενα. Πλην  όμως τα αναμενόμενα δεν ήρθαν. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά τα παιδάκια, όπως είναι φυσικό έπαθαν άλλες διαταραχές , δεδομένου ότι απαγορεύεται ρητά η έκθεσή τους σε εικόνες τύπου τηλεόρασης σε αυτές τις ηλικίες. Τα dvd άρχισαν να επιστρέφονται σωρηδόν, αρκετές μηνύσεις προς την εταιρεία Disney και τα μωρά λίγο πιο θολωμένα από πριν… Τι μπορεί να μας μάθει αυτή η ιστορία;

 

Γιατί θέλουμε να είναι τα παιδιά μας Αϊνστάιν;  

Για πολλούς πιθανούς λόγους: γιατί μέσω της λάμψης του παιδιού μας κολακεύεται ο ναρκισσισμός μας, για να καμαρώνουμε,  για να βλέπουμε να πραγματοποιούνται επιτεύγματα που θα θέλαμε να είχαμε πετύχει από ένα ον που είναι σαρξ εκ σαρκός μας… Γιατί είναι κι ένας απενοχοποιημένος τρόπος να το παρκάρουμε με τις ώρες μπροστά στην οθόνη, παρά τις επαλειμμένες συστάσεις των ειδικών για τις βλαβερές συνέπειες της ως προς την ανάπτυξη.  Οι πιο επιεικείς απαγορεύουν την τηλεόραση μέχρι το παιδί να συμπληρώσει τα 2 έτη, οι πιο αυστηροί μέχρι τα 5. Αλλά και στη συνέχεια υπογραμμίζουν ότι το παιδί δεν πρέπει να βλέπει προγράμματα στην τηλεόραση ή dvd χωρίς την επίβλεψη και 

τη βοήθεια των γονιών του. Ενδιαφέρον θα ήταν να ρωτήσουμε τους γονείς που αγόρασαν τα σχετικά dvd, ποιες προσδοκίες είχαν, και πριν την ύπαρξη του dvd, για  το παιδί τους…

  

Ο Αϊνστάιν πώς τα κατάφερε;

Ας δούμε τι έκανε στα παιδικά του χρόνια, - χωρίς τηλεόραση και dvd…-  το τρομερό παιδί της επιστήμης. Σύμφωνα με τους μελετητές του ο μικρός Άλμπερτ ήταν ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Επειδή ήταν κάπως ντροπαλός και του άρεσε να χάνεται στις σκέψεις του,  μέχρι την ηλικία των 9 χρόνων μιλούσε διστακτικά και οι γονείς του φοβόντουσαν μήπως η ευφυΐα του δεν ανταποκρινόταν στην ηλικία του! Στο σχολείο είχε δυσκολίες, οι οποίες εντοπίζονταν κυρίως στις αντιδράσεις του για την αυταρχικότητα που κυριαρχούσε στην εκπαίδευση. Μισούσε την απομνημόνευση και την υπακοή στην αυθαίρετη εξουσία των δασκάλων της εποχής. Μάλιστα ένας δάσκαλος του στο Μόναχο, πρότεινε να φύγει από το σχολείο γιατί η παρουσία του κατέστρεφε το σεβασμό των άλλων παιδιών προς το δάσκαλο…!    

Πολύς λόγος είχε γίνει για τον εγκέφαλο του μεγάλου φυσικού, αν είναι ίδιος με των άλλων ανθρώπων. Ξέρουμε βέβαια ότι κανένας εγκέφαλος δεν είναι ίδιος με κάποιον άλλον, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα πρόσωπα των ανθρώπων. Ο ίδιος πάντως είχε δωρίσει μετά θάνατον τον εγκέφαλό του στην επιστήμη. Όταν το 1955 έφυγε από τη ζωή, ο  γιατρός Thomas Harvey κατέψυξε τον εγκέφαλό του και άρχισε τις έρευνες, χωρίς να διακρίνει κάτι ιδιαίτερο. Οι έρευνες επαναλήφθηκαν πολλά χρόνια μετά, το 1999, και τελικά, η επιστήμη αποφάνθηκε: όσα πέτυχε ο Αϊνστάιν με το μυαλό του ήταν συνδυαστικό αποτέλεσμα του τρόπου που τον ανέθρεψε η οικογένειά του, της γερής εκπαίδευσης που έλαβε, των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων του με τους φίλους και της δικής του ισχυρής προσωπικότητας…!

 

Όσα χρόνια κι αν περάσουν…

Μπορεί να ζούμε σε άλλο αιώνα, τα παιδιά μας να έχουν άλλες παραστάσεις, να αναπτύσσουν δεξιότητες που εμείς δεν είχαμε φανταστεί στην ηλικία τους με την τεχνολογία και τις εξελίξεις της που πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητα, όμως, στο βάθος, λέμε ξανά την ίδια ιστορία. Για το πώς τα νέα μάτια ανακαλύπτουν τον κόσμο, πως μαθαίνουν την παρατήρηση, πόσο χρειάζονται το δέρμα, τη φωνή και το βλέμμα της μητέρας στα πρώτα κρίσιμα χρόνια για να 

μεγαλώσουν σωστά , αναπτύσσοντας εσωτερική ασφάλεια και δύναμη. Πίσω από τις σύγχρονες ευκολίες της καθημερινότητας, ο θηλασμός και η επαφή που παρέχει η μητέρα στο βρέφος παραμένουν τα καλύτερα μέσα για να κάνουμε το παιδί μας πιο έξυπνο, με δυνατή προσωπικότητα και άνοιγμα στο πνεύμα.

Το παιδί ενώ αναπτύσσεται «βλέπει» αρχικά τον κόσμο και τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των γονιών του. Όσο πιο πολλή αγάπη, σιγουριά και αυτοπεποίθηση πάρει σε αυτά τα πρώτα βήματα, όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα όρια της αυτονομίας του και της διαφορετικότητάς του από την μητέρα αρχικά, από το περιβάλλον αργότερα, τόσο θα μπορεί με τη σειρά του να  προσφέρει τον εαυτό του και το πνεύμα του γόνιμα και δημιουργικά στον κόσμο. Κανένα μαγικό dvd, ελιξίριο σοφίας ή τηλεοπτικό πρόγραμμα δεν μπορεί, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να αντικαταστήσει αυτή τη δυναμική.

Ο ερχομός ενός παιδιού στη ζωή προϋποθέτει μια δήλωση ελεύθερης βούλησης για αλλαγή του ρυθμού της ζωής μας,  με σεβασμό στις νέες ανάγκες ενός πλάσματος που εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Ενός πλάσματος που μπορεί να μας μοιάζει αλλά είναι και ον αυθύπαρκτο και μοναδικό, που περιμένει από εμάς να το βοηθήσουμε να βρει μια καλή θέση στον κόσμο. Για να έχει καλή οπτική πάνω στα πράγματα, για να δημιουργεί. Γιατί, όπως είπε κι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν:

            « Υπήρχε ένας απέραντος εξωτερικός κόσμος, ανεξάρτητος από εμάς τους ανθρώπους και προηγούμενος από εμάς, σαν ένα μεγάλο αιώνιο μυστήριο, που όμως κάποια κομμάτια του είναι προσβάσιμα στην παρατήρηση και την γνώση μας. Ο στοχασμός αυτού του κόσμου προσφέρει μια γεύση απελευθέρωσης.»

Κατερίνα Μαγγανά, Msc

ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια

τηλ. γραφείου 210 2925328

κιν. 6972075645

email: katmangana@ath.forthnet.gr